ولادیمیر پوتین , رئیس‌جمهور روسیه , هم اکنون تقریبا ً تمام همتایان خود را داشته‌است . او دو دهه است که روسیه را رهبری کرده‌است . و هیچ جا نمی‌رود .

این هفته , روس‌ها برای رای‌گیری یک هفته‌ای به رای‌گیری رفتند , به دلیل بی‌نظمی‌های اخیر , بر روی تغییرات قانون اساسی که به او اجازه خواهد داد تا دو دوره شش‌ساله ریاست‌جمهوری را پس از پایان دوره ریاست‌جمهوری اش به پایان برساند.
اگر پوتین در کرملین در کرملین باقی بماند , او از دوران حکومت ژوزف استالین به عنوان رهبر اتحاد جماهیر شوروی پیش خواهد رفت تا به طولانی‌ترین رهبر روسیه از زمان پطرکبیر تبدیل شود .
زمانی که او برای اولین بار وارد دفتر ریاست‌جمهوری شد , ولادیمیر پوتین نخست‌وزیر روسیه شد . در واقع , او خواهد بود . رمضان قدیروف , رهبر چچن , یکی از متحدان نزدیک پوتین , در ویدیویی که روز سه‌شنبه ثبت شد , گفت که رئیس‌جمهور باید در سکان بماند .
" امروز کیست که جایگزین او شود ? قدیروف گفت : " هیچ رهبر سیاسی مانند آن در مقیاس جهانی وجود ندارد . "
سهم قابل‌توجهی از روس‌ها ممکن است به توافق برسند. همانطور که واشنگتن‌پست نوشت , نیاز کمی به پوتین برای برگزاری رای‌گیری سراسری در سراسر کشور وجود داشت - پارلمان روسیه قبلا ً این حرکت را در ماه مارس تصویب کرده بود. اما تلاش کرملین برای مشارکت بالا در همه‌پرسی تلاشی برای ایجاد یک روکش مشروعیت بود .
رای‌گیری با توجه اندکی به وخامت بیماری همه‌گیر شده‌است . در ماه ژوئن , پس از ایالات‌متحده و برزیل , دولت تقریبا ً همه محدودیت‌های خود را از دست داد . زمانی که پوتین در روز چهارشنبه به مسکو رای داد , تصمیم گرفت که ماسک صورت بر خلاف اعضای ستاد در ایستگاه رای‌گیری بپوشد .
غرور باعث کاهش رهبران پیشین روسیه شده‌است . تاتیانا آستین از مرکز کارنگی مسکو , استدلال می‌کند که پوتین این هفته رای خود را به " تحکیم وضعیت امور " که به دنبال الحاق کریمه روسیه به کریمه بود , برگزار کرد . "

او می‌نویسد : " در واقع , آن دنیا مدت‌ها فرسوده شده‌است . " شهرت او تنزل یافته‌است . بسیاری از رهبران خارجی هر گونه گسترش زمان پوتین را به عنوان دلیل نگرانی می‌بینند . در همین هفته , گزارش‌های خبری حاکی از آن است که مقامات اطلاعاتی پاکستان به این نتیجه رسیده‌اند که یک واحد جاسوسی نظامی روس برای حمله به نیروهای ائتلافی در افغانستان , از جمله نیروهای نظامی و نیروهای بریتانیایی , جایزه‌ای به ستیزه جویان مرتبط با طالبان ارائه کرده‌است .
مسکو این اتهام را رد کرده‌است و نشان می‌دهد که این " توانایی‌های عقلانی پایین مبلغان از اطلاعات آمریکا " را نشان می‌دهد که " با درماندگی " جنگ بیست‌ساله در افغانستان را شکست دادند . "
چنین تاکتیک‌هایی و انکار نوعی سیاست خارجی روسیه در زمان پوتین هستند . در سال‌های اخیر دشمنان زیادی در کرملین در سراسر دنیا دیده شده‌اند . یک توطئه ناموفق در انگلستان , که نماینده مامور پلیس روسیه بود , چنان بی‌پروا بود که بی‌کفایتی تنبلی را پیشنهاد کرد .
نیروهای روسی راه خود را در درگیری‌های خارجی پیدا کرده‌اند نه فقط در کشورهای همسایه اوکراین و گرجستان بلکه میدان‌های جنگ بسیار دوردست مانند سوریه و لیبی . مشارکت روسیه برای همه گران تمام شده‌است و منجر به کشته شدن غیرنظامیان می‌شود , مانند آن‌هایی که عمدا ً حملات هوایی روسیه در سوریه را هدف قرار داده‌اند .
پیوند دادن این مساله به رئیس‌جمهور روسیه دشوار نیست . او به عنوان روزنامه‌نگار , در کتاب جدید خود " پوتین " می‌نویسد : " او دهه‌ها در این بازی بوده‌است . به عنوان افسر سابق کا گ ب در درسدن , پوتین جوان احتمالا ً به کمک مالی و هدایت گروه‌های تروریستی که به دنبال " کاشت بذر در غرب " با حملات مرگبار بودند , کمک کرد .
اما روسیه در مبارزه با غرب با آرامش به جای مقابله خشن , موفق بوده‌است . تلاش‌ها برای نفوذ بر سیستم سیاسی حزب دموکراتیک ملی پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری , یک نمونه بارز است .